left by a father, transmitted from the ancients;
paternal, ancestral.
ՀԱՅՐԵՆԱՏՈՒՐ πατρόδοτος, πατροπαράδοτος a patre vel patribus traditus. որ եւ ՀԱՅՐԱՏՈՒՐ. Ի հօրէ անտի իւրմէ, եւ ի հարց տուեալ. որդւոց յորդիս աւանդեալ ի նախնեացն հայրենեաց. հայրենական.
Ի ձերոց ունայնութեան հայրենատուր գնացիցն. (՟Ա. Պետ. ՟Ա. 18։)
Հայրենատուր աւանդք, հաւատք, օրէնք, վարք. (Սարգ. յկ. ՟Զ։ Ճ. ՟Բ.։ Աթ. ի ստեփ.։ Ճ. ՟Ա.։)
Տիրէ հայրենատուր վիճակեալ աշխարհի իւրոյ. (Յհ. կթ.։)
Վրթանէս՝ լի հայրենատուր շնորհօք, եւ բանիւ վարդապետութեամբ. (Կաղանկտ.։)
Հաճեցաւ յիս (տէր) հայրենատուր օրհնութեամբ։ Հայրենատուր խատով յառաջ կոդէ (որդեակ ասելով). (Համամ առակ.։)
Զգեցաք զպատմուճան հայրենատուր. (Գանձ.։)